Age, inquies, ista parva sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Restatis igitur vos; Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Duo Reges: constructio interrete. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.

Sed nimis multa.: Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
Bork: Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Bork: Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Quibusnam praeteritis?: Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Restatis igitur vos;: Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
Quonam modo?: Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? In schola desinis. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Illud vero minime consectarium, sed in primis hebes, illorum
scilicet, non tuum, gloriatione dignam esse beatam vitam,
quod non possit sine honestate contingere, ut iure quisquam
glorietur.

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium
fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.

Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Omnia peccata paria dicitis.
Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Sed plane dicit quod intellegit.