Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Simus igitur contenti his.

Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Itaque fecimus.
Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.
Ita fit ut, quanta differentia est in principiis naturalibus, tanta sit in finibus bonorum malorumque dissimilitudo.
Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Duo Reges: constructio interrete. Odium autem et invidiam facile vitabis. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Quod et posse fieri intellegimus et saepe etiam videmus, et perspicuum est nihil ad iucunde vivendum reperiri posse, quod coniunctione tali sit aptius.

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Si quae forte-possumus.: Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.
Bork: Quo modo autem philosophus loquitur?
Immo videri fortasse.: Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.

Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic
affectum, ut optime is affici possit ad naturamque
accommodatissime.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido
patria esse cariorem.

Cave putes quicquam esse verius.
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?